حمید رضا نصیری نژاد – پایگاه خبری خرد و کلان
طی سالهای اخیر تلاش های فراوانی به منظور آشنا شدن عموم مردم با خدمات شرکت های بیمه و حمایت آنها از خسارت دیدگان انجام شده است، اما با این وجود آمار تعداد بیمه نامه های فروخته شده، به جز در مورد بیمه نامه های اجباری و یا الزامی سازمانی، رشد چندانی نشان نمی دهد.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری خرد و کلان، اطلاعات آماری منتشر شده توسط بیمه مرکزی نشان می دهد در سال ۱۴۰۱ تنها حدود ۴٫۶ میلیون فقره بیمه نامه بدنه اتومبیل و یا حدود ۲٫۶ میلیون فقره بیمه نامه آتش سوزی در کل کشور صادر شده است که نسبت به تعداد خودروها و واحدهای مسکونی موجود در کشور بسیار ناچیز است.
اکنون این سوال مطرح است که چرا مردم به خرید بیمه نامه های غیراجباری، تمایلی ندارند؟ چرا حدود ۱۰ درصد اتومبیل ها، حتی بیمه نامه اجباری شخص ثالث را هم ندارند؟
نظرسنجی عمومی انجام شده توسط پایگاه خبری خرد و کلان که تا زمان تنظیم این گزارش ۱۴۸ نفر مشارکت کننده داشته است، نشان می دهد ۳۹ درصد مخاطبان معتقدند علت این ماجرا آن است که «بیمه گران خسارت بیمه گزاران را به موقع یا به اندازه مورد انتظار پرداخت نمی کنند». به عبارت دیگر، بیشترین علت عدم اقبال مردم به خرید بیمه نامه، ناتوانی بیمه گران در اقناع ذهنی بیمه گزاران به کافی یا کامل بودن خسارت پرداختی است.
همچنین ۲۸ درصد پاسخ دهندگان معتقدند «مردم از خدماتی که بیمه گران می توانند به آنها بدهند، اطلاعی ندارند» و از این رو بیمه نامه لازم مرتبط با خطرات احتمالی را تهیه نمی کنند. این بخش، دقیقا ضعف اطلاع رسانی و عدم آگاهی عمومی نسبت خدمات بیمه گران را گوشزد می کند.
«امین شیرکانی» رئیس هیئت مدیره شرکت بیمه کاریزما درباره علل عدم تمایل مردم به خرید بیمه نامه به خبرنگار ما گفت: درآمد سرانه مردم ایران در چند سال گذشته پایین آمده است، در حالی که بیمه زمانی معنی پیدا میکند که نیازهای اولیه مردم برآورده شده باشد.
به گفته او، بیمه یک کالای لوکس است، بنابراین وقتی درآمد پایین می آید، تقاضای خرید آن هم کاهش می یابد.
کریم همتی فعال بیمه ای اما معتقد است الان زمانی نیست که مردم از خدمات بیمه بی اطلاع باشند و اکثر قریب به اتفاق مردم از کارکردهای بیمه با اطلاع هستند، اما مساله اصلی آن است که مردم ما اعتقادی به بیمه ندارند و بیشتر معتقد به قضا و قدرند!
او با تاکید بر این که بیمه، تابعی از اقتصاد کشور است، اظهار کرد: وقتی اغلب مردم وضعیت اقتصادی نامناسبی دارند، بیمه در زندگی آنها اصلاً جایگاهی ندارد و بیشتر آنها به دنبال تهیه مایحتاج عمومی خود هستند.
موضوع عدم استقبال از خدمات بیمه گران را می توان به صورت دقیق از طریق شاخص ضریب نفوذ بیمه دنبال کرد. ضریب نفوذ بیمه، در واقع سهم حق بیمه تولید از کل تولید کشور است. اطلاعات موجود نشان می دهد روند کاهشی ضریب نفوذ بیمه که از سال ۱۳۹۸ با عدد ۲٫۵ درصد آغاز شده بود، در سال های بعد ادامه یافته و به ترتیب اعداد ۲٫۲ در سال ۱۳۹۹، ۱٫۹ در سال ۱۴۰۰ و ۱٫۸ در سال ۱۴۰۱ را به خود اختصاص داده است.
اکنون سوال این است که چه راهکاری برای حل این مشکل اندیشیده شده است؟ آیا افزایش تعداد شرکت های بیمه راه حل این مساله است؟ آیا ظهور و بروز استارت آپها به افزایش فروش بیمه نامه کمک می کند؟ آیا استفاده از شیوه های نوین اطلاع رسانی می تواند این روند را تغییر دهد؟ این ها سوالاتی است که می تواند موضوع تحقیقات بیمه گران قرار بگیرد.
کد خبر: 18373