حمید رضا نصیری نژاد– پایگاه خبری خرد و کلان
در روزهایی که تب و تاب حقوق های نجومی فروکش کرده و بهتر بگویم، شنیدن این عبارت برای مخاطبان دیگر جذابیتی ندارد، بد نیست خاطره ای از برخورد با یک مدیر نجومی بگیر را بازگو کنم.
دو سال پیش، زمانی که هنوز عوام شاید نمی دانستند عده ای در کشور ما چند جا عضو هیات مدیره اند، در چند دانشگاه عضو هیات علمی اند و سمت هایی مانند مدیرعامل، عضو هیات امنا و … را همزمان دارند و برای سمت های دیگر هم نقشه می کشند، به دیدار مدیرعامل یکی از بانک ها رفته بودم.
غرض از این دیدار، گفت و گوی مفصلی درباره وضعیت ارزی کشور بود، اما در پایان گفت و گو، از او سوالی پرسیدم که پاسخش مناسب این روزهاست. مدیرعامل محترم که البته امروز دیگر در آن سمت نیست و در جای دیگر مشغول به کار است، همزمان عضو هیات مدیره یک شرکت بیمه هم بود.
بعد از یک گفت و گوی نفس گیر که در آن مدیرعامل محترم از وجود رانت در نظام بانکی کشور و توزیع بی حساب ارز در مقاطع بحرانی به شدت گلایه کرد و خواست که با اخلال گران در نظام ارزی کشور به شدت برخورد شود، از او یک سوال «پدر و پسری» پرسیدم.
سوال من این بود که «شما به عنوان یک مدیر در ایران به چقدر پول نیاز دارید و چقدر پول شما را ارضا می کند؟»
پاسخ او به سوال من که بسیار با سعه صدر همراه بود، گرچه می شد عصبانیت را در چهره اش خواند، این طور بود:
«اوایل انقلاب من در سمتی پایین دستی مشغول به کار بودم. یک روز در دفتر کار نشسته بودم که دیدم بخشنامه ای آوردند با این محتوا؛ قرار بود در دهکده المپیک تعدادی خانه که خالی افتاده بود را بین ما تقسیم کنند. از ما خواسته بودند که به اختیار خودمان واحدی را انتخاب کنیم و کلیدش را تحویل بگیرم.
من با عصبانیت پیش مدیر بالادستی رفتم و از این بخشنامه شکایت کردم. گفتم ما انقلاب نکردیم که خانه بگیریم. من از این خانه ها نمی خواهم.»
مدیرعامل محترم خاطره اش را این طور ادامه داد:
«اما بعدها فهمیدم شرایط فرق کرده و دیگر آن اشتباه را تکرار نکردم. من سالهاست در کشور مدیرم، اما همیشه سوالم این بوده که اگر من دیگر سمتی نداشته باشم یا حتی بمیرم، چه کسی می خواهد زن و بچه ام را حمایت کند؟ به همین خاطر تلاش کرده ام تا زنده ام برای زن و بچه هایم همه چیز تهیه کنم. برای همه ماشین خریده ام، خانه خریده ام و پول کنار گذاشته ام.»
او این را هم گفت که به پسرهایش توصیه کرده هیچ وقت وارد کار دولتی نشوند؛ به همین خاطر آنها در خارج از کشور کامپیوتر خوانده اند و الان هم امور انفورماتیک یکی از بانک ها را با شرکت خودشان بر عهده گرفته اند!
از این مدیرعامل محترم البته در جریان حقوق های نجومی اخیر اسمی به میان نیامد، اما همان روزها خودش ابایی نداشت از این که بگوید حقوق کلانی دریافت می کند.
کد خبر: 4685